La son La son xucla el pensament, deixa la vida suspesa, nua de goig i tristesa, sense passat ni present. Quan arriba, lentament dels nostres sentits fa presa i amb una dolça escomesa neutralitza el moviment. Dilueix dubte i record i callada com la mort al repòs dóna acollida fins que torna a ser demà... Continue Reading →
10 Poemas de Guido de Cavalcanti
Una mujer me ruega Mujer me ruega y yo quiero decirde un accidente que a menudo dueley es tan altivo que es llamado “Amor”.¡La verdad escarmiente a quien lo niegue!Y por lo tanto alguien que entienda busco,ya que no creo que nadie necio y vilalgo de esta cuestión pueda entender,porque no quiero sin filosofíade la... Continue Reading →